به گزارش اقتصادما «علی اصغر صادقی مجرد» امروز (جمعه) در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا با اشاره به ناترازی انرژی در کشور و ایجاد مشکلاتی برای صنایع، اظهار داشت: ناترازی انرژی به معنای عدم تعادل میان عرضه و تقاضای انرژی، یکی از چالش‌های مهم صنایع در ایران است که طی سال‌های اخیر به دلیل رشد نامتوازن تقاضا و عدم توسعه زیرساخت‌های تولید و انتقال انرژی تشدید شده است.

وی افزود: بحث ناترازی انرژی علاوه بر کاهش بهره‌وری صنایع، باعث ایجاد هزینه‌های اقتصادی و زیست‌محیطی نیز شده است.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، دلایل اصلی ناترازی انرژی در صنایع را نبود سرمایه گذاری کافی در تولید و توزیع انرژی در سال های گذشته عنوان کرد و گفت: کمبود سرمایه‌گذاری در نیروگاه‌های تولید برق، شبکه انتقال و توزیع گاز و برق، یکی از عوامل کلیدی است.

وی ادامه داد: افزایش تقاضا بدون برنامه‌ریزی بلندمدت نیز از دیگر موارد ناترازی است؛ رشد تقاضای انرژی در صنایع به دلیل توسعه تولید و افزایش ظرفیت‌ها، در حالی اتفاق افتاده که توسعه زیرساخت‌های تولید برق و گاز به صورت متناسب انجام نشده است. همچنین بسیاری از صنایع هنوز از فناوری‌های قدیمی و کم‌بازده استفاده می‌کنند که مصرف انرژی را افزایش می‌دهد.

صادقی مجرد با اشاره به عدم مدیریت مصرف انرژی، بیان داشت: فقدان سیاست‌های موثر برای مدیریت مصرف انرژی و کاهش اتلاف انرژی در فرآیندهای صنعتی نیز به ناترازی دامن زده است.

وی تاکید کرد: برای حل ناترازی انرژی باید سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی انجام شود، در این زمینه دولت می تواند از طریق تخصیص منابع مالی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی به توسعه نیروگاه‌ها، شبکه‌های انتقال برق و گاز و زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر کمک کند.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران بر تدوین و اجرای سیاست‌های تشویقی در حوزه انرژی تاکید کرد و گفت: ارائه تسهیلات مالی برای صنایع به منظور نوسازی تجهیزات، استفاده از فناوری‌های کم‌مصرف و تخصیص یارانه برای ارتقای بهره‌وری انرژی در صنایع، به حل بحران ناترازی انرژی کمک می کند.

وی اضافه کرد: مدیریت تقاضا و مصرف یکی از راهکارهای رفع ناترازی انرژی است، از این رو اعمال تعرفه‌های تشویقی برای مصرف‌کنندگان کم‌مصرف، تعرفه‌های تنبیهی برای پرمصرف‌ها و ترویج استفاده از ابزارهای مدیریت انرژی (مانند سیستم‌های مانیتورینگ مصرف) ضروری است.

صادقی مجرد به نقش انرژی‌های تجدیدپذیر و نیروگاه های خودتامین در رفع مشکل کمبود انرژی در صنایع اشاره کرد و گفت: دولت می تواند با ارائه مشوق‌ها و کاهش موانع قانونی، صنایع را به استفاده از انرژی‌های پاک تشویق کند، همچنین همکاری بخش خصوصی و دولتی باعث می شود تا با واگذاری برخی پروژه‌های بزرگ به بخش خصوصی، کمبود سرمایه‌گذاری در این حوزه جبران شود.

وی ادامه داد: صنایع با راه اندازی نیروگاه های خود تامین می‌توانند بخشی از انرژی مورد نیاز خود را به طور مستقل تأمین و از خطرات ناشی از قطعی برق جلوگیری کنند، چرا که نیروگاه‌های خودتأمین معمولاً با بهره‌وری بالاتر و مصرف کمتر انرژی نسبت به شبکه سراسری عمل می‌کنند.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران تاکید کرد: این نیروگاه‌ها به صنایع امکان برنامه‌ریزی بهتر تولید و مدیریت مصرف انرژی را می‌دهند، همچنین با توجه به تعرفه‌های بالای برق در ساعات اوج مصرف، نیروگاه‌های خودتأمین می‌توانند هزینه‌های انرژی را کاهش دهند.

وی به چالش های صنایع در حوزه ایجاد نیروگاه های خود تامین اشاره کرد و بیان داشت: هزینه راه اندازی این نیروگاه ها بالاست و سرمایه اولیه برای احداث نیروگاه‌های خودتأمین ممکن است برای برخی صنایع سنگین باشد، ضمن اینکه راه‌اندازی این نیروگاه‌ها مستلزم دسترسی به تجهیزات پیشرفته و دانش فنی است.

صادقی مجرد عنوان کرد: مسائل محیط ‌زیستی باید در تامین نیروگاه های خود تامین مورد توجه قرار گیرد، اگر این نیروگاه‌ها بر اساس سوخت‌های فسیلی کار کنند، ممکن است به افزایش آلودگی هوا منجر شوند.

وی با تاکید بر ارائه سیاست های تشویقی در راه اندازی نیروگاه های خود تامین توسط صنایع، گفت: دولت می تواند تسهیلات و مشوق‌هایی مانند وام‌های کم‌بهره و کاهش تعرفه‌های گمرکی برای تجهیزات نیروگاهی ارائه دهد تا صنایع بیشتری به سمت احداث نیروگاه‌های خودتأمین بروند، ضمن اینکه ایجاد صندوق‌های حمایتی برای ارتقای بهره‌وری انرژی در صنایع می‌تواند به کاهش ناترازی کمک کند.

نائب رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران ابراز کرد: تقویت همکاری میان دولت، صنایع و بخش خصوصی در حوزه تولید انرژی تجدیدپذیر، یک راه‌حل پایدار برای رفع ناترازی انرژی است. همچنین اصلاح قوانین و تدوین چارچوبی شفاف برای تسهیل احداث نیروگاه‌های خودتأمین در کنار نظارت دقیق بر ملاحظات زیست‌محیطی ضروری است.

وی خاطرنشان کرد: با ترکیب این سیاست‌ها، می‌توان ناترازی انرژی را در صنایع کاهش داد و بهره‌وری و رقابت‌پذیری آن‌ها را افزایش داد.