به گزارش اقتصاد ما، زهرا فلاحی کارشناس حوزه انرژی با اشاره به اثرگذاری آمریکا بر تحولات انرژی غرب آسیا و لزوم پاسخ‌گویی ایران در مقابل این تحولات گفت: تحولات ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک جهان در دهه اخیر نشان می‌دهد که انرژی، به‌ویژه نفت و گاز، همچنان کلیدی‌ترین مؤلفه رقابت میان قدرت‌هاست. در این میان، منطقه اوراسیا، قفقاز و آسیای جنوبی به یکی از کانون‌های اصلی این رقابت بدل شده است. ایالات متحده آمریکا طی سال‌های اخیر با حضور مستقیم و غیرمستقیم در قفقاز و آسیای مرکزی کوشیده است مسیرهای انتقال انرژی از روسیه و ایران را محدود سازد تا از این رهگذر هم قدرت اقتصادی روسیه را تضعیف کند و هم نقش ایران را در بازار انرژی و کریدورهای بین‌المللی به حاشیه براند.

وی ادامه داد: اما در مقابل، شکل‌گیری بلوک شرق متشکل از روسیه، چین، ایران، هند و دیگر اعضای سازمان همکاری شانگهای و بریکس، فرصت بزرگی را برای همگرایی در حوزه انرژی و تجارت ایجاد کرده است. یکی از مهم‌ترین پروژه‌هایی که می‌تواند پاسخ قاطع ایران و روسیه به دخالت‌های آمریکا در قفقاز و آسیای جنوبی باشد، اتصال مستقیم گازی ایران به روسیه و هند است. ایران در قلب نقشه انرژی در غرب آسیا و بخش آسیای مرکزی و اوراسیا قرار دارد. در شمال، همسایه کشورهایی است که ذخایر عظیم گازی و نفتی دارند (روسیه و ترکمنستان) و در جنوب، دسترسی مستقیم به آب‌های آزاد از طریق خلیج فارس و دریای عمان دارد. از سوی شرق، دروازه‌ای به آسیای جنوبی و بازار عظیم هند و پاکستان است و از غرب به ترکیه و اروپا متصل می‌شود. این موقعیت بی‌بدیل، ایران را به پل طبیعی انتقال انرژی بین شمال و جنوب و شرق و غرب تبدیل کرده است.

این کارشناس انرژی با اشاره به اهمیت دوچندان اتصال مستقیم روسیه به هند در مسیر کالا و به خصوص انقال گاز روسیه به هند گفت: چنانچه خطوط لوله گاز روسیه از طریق دریای خزر و خاک ایران به بندر چابهار و سپس به هند متصل شود، ایران به شاهراه اصلی تجارت گاز در منطقه غرب و جنوب شرق آسیا بدل خواهد شد. این کریدور انرژی، نه‌تنها کوتاه‌ترین مسیر انتقال گاز از روسیه به هند است بلکه از منظر امنیتی نیز بسیار مطمئن‌تر از مسیرهای پرمناقشه قفقاز یا دریای سیاه خواهد بود.

فلاحی افزود: یکی از اهداف اصلی آمریکا از حضور در قفقاز و آسیای مرکزی، کنترل مسیرهای انرژی و جلوگیری از همگرایی ایران، روسیه و چین است. پروژه‌هایی مانند خط لوله باکو–تفلیس–جیحان دقیقاً با همین هدف شکل گرفتند تا ایران و روسیه از معادلات انرژی کنار گذاشته شوند. اما اتصال مستقیم گازی ایران به روسیه و هند، معادلات آمریکا را بر هم می‌زند. این پروژه، نه‌تنها دست واشنگتن در بازار انرژی آسیا را کوتاه می‌کند، بلکه به افزایش همگرایی بلوک شرق و تضعیف استراتژی آمریکا در محاصره ایران و روسیه می‌انجامد. در واقع، این اتصال گازی پاسخی قاطع به دخالت‌های آمریکا در منطقه قفقاز خواهد بود و نشان خواهد داد که تهران و مسکو می‌توانند از موقعیت ژئوپلیتیک خود برای خنثی‌سازی فشارهای غرب بهره ببرند.

وی در پایان گفت: اتصال مستقیم گازی ایران به روسیه و هند، یک پروژه صرفاً اقتصادی نیست؛ بلکه یک راهبرد ژئوپلیتیک و امنیتی در برابر آمریکا و غرب است. این پروژه می‌تواند ایران را به شاهراه انرژی اوراسیا تبدیل کند، درآمدهای سرشاری برای کشور به همراه داشته باشد، روابط تهران–مسکو–دهلی را به سطحی بی‌سابقه ارتقا دهد و جایگاه ایران را به‌عنوان بازیگر اصلی در معادلات انرژی جهان تثبیت نماید.